Sąd Najwyższy pozwolił Teksasowi na wejście w życie agresywnego prawa imigracyjnego

We wtorek Sąd Najwyższy tymczasowo stanął po stronie Teksasu w coraz bardziej zaciekłej walce z administracją Bidena na temat polityki imigracyjnej, zezwalając na wejście w życie szeroko zakrojonego prawa stanowego, które sprawia, że ​​imigranci wjeżdżający do Teksasu bez zezwolenia są przestępstwem.

Jak to zwykle bywa, gdy sąd rozpatruje wnioski pilne, swoje postanowienie nie podało żadnego uzasadnienia. Ale sędzia Amy Coney Barrett, sędzia Brett M. Wraz z Kavanaghem przedstawił zgodną opinię, która zdawała się ujawniać wnioski większości.

Odesłali sprawę do sądu apelacyjnego w celu uzyskania natychmiastowego orzeczenia w sprawie zawieszenia stosowania prawa do czasu rozpatrywania apelacji – napisał sędzia Barrett. „Jeśli decyzja nie zostanie wkrótce wydana, skarżący mogą wrócić do tego sądu” – napisał.

Na razie funkcjonariusze organów ścigania w Teksasie mogą aresztować osoby podejrzane o nielegalne przekroczenie granicy. Pytanie, jak długo tak będzie, pozostaje obecnie kwestią dla Sądu Apelacyjnego.

Trzej liberalni członkowie sądu – sędziowie Sonia Sotomayor, Elena Kagan i Katanji Brown Jackson – nie wyrazili zdania odrębnego.

„Dzisiaj Trybunał zachęca do dalszego zamieszania i kryzysu w egzekwowaniu prawa imigracyjnego” – napisał sędzia Sotomayor. „Teksas uchwalił ustawę, która bezpośrednio reguluje wjazd i wydalanie osób obcokrajowców i wyraźnie instruuje sądy stanowe, aby ignorowały wszelkie toczące się federalne postępowania imigracyjne. Prawo to wywraca do góry nogami równowagę sił między stanami federalnymi, istniejącą od ponad stulecia, w której rząd krajowy ma wyłączne uprawnienia do wjazdu i usuwania osób niebędących obywatelami kraju

Sędzia Sotomayor, do którego dołączył sędzia Jackson, powiedział, że większość nagrodziła Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych dla Piątego Okręgu za zastosowanie niewłaściwego chwytu proceduralnego. Sąd apelacyjny zawiesił decyzję sędziego pierwszej instancji o zablokowaniu ustawy o „zawieszeniu administracyjnym”.

Takie pobyty administracyjne mają dać sądom czas na rozważenie, czy wprowadzić się do faktycznego zakwaterowania i zwykle są krótkotrwałe. Jednak sędzia Sotomayor napisał, że w Piątym Okręgu „opracowano ostatnio problematyczną praktykę polegającą na opuszczaniu lokali «administracyjnych» na całe miesiące”.

„Piąty Okręg nadużył swojej swobody uznania, a ten sąd popełnia ten sam błąd, wydając tymczasowy nakaz administracyjny” – napisał.

Spór obu sędziów zajął 10 żrących stron. Sędzia Kagan wyraził krótkie i łagodne sprzeciw, choć przyznał, że wybory proceduralne sądu apelacyjnego nie powinny mieć wpływu na większość.

„Uważam, że zastosowanie zawieszenia administracyjnego przez Piąty Okręg jest mniej istotne niż oczekiwanie na apelację” – napisał. „Pobyty administracyjne z pewnością mają swoje zastosowania. Jednak nielogiczna decyzja sądu nie powinna oznaczać różnicy między honorowaniem a uchyleniem dawno ustalonego prawa imigracyjnego, a nie odpowiadać na kwestię odwołania do czasu zawieszenia nałożonego na ponad miesiąc”.

Postanowienie sądu odnosi się tylko do jednego aspektu konfliktu między Białym Domem a gubernatorem Teksasu Gregiem Abbottem, który był zaangażowany w wielomiliardową kampanię obejmującą instalację drutu kolczastego i bariery wzdłuż rzeki Rio Grande. Pływa w rzece.

Gwałtowny wzrost liczby imigrantów przybywających do Stanów Zjednoczonych zaostrzył zaciekłą walkę o politykę imigracyjną, uwypuklając czasami głębokie podziały w obrębie partii politycznych i między nimi. Doprowadziło to do impeachmentu sekretarza bezpieczeństwa wewnętrznego przez Republikanów w Izbie Reprezentantów i niepowodzenia ponadpartyjnego porozumienia Senatu dotyczącego zwiększenia bezpieczeństwa granic.

Prawo stanu Teksas, czasami nazywane SB 4, przyznaje sądom stanowym uprawnienia do nakazania deportacji imigrantów, którzy wkraczają do stanu bez zezwolenia. Administracja, organizacje praw obywatelskich i hrabstwo El Paso zakwestionowały prawo, twierdząc, że ingeruje ono w uprawnienia rządu federalnego do ustalania polityki imigracyjnej i prowadzenia spraw zagranicznych.

W 2012 roku w Arizona przeciwko Stanom Zjednoczonym, Sąd Najwyższy większością 5 do 3 uznał szeroką władzę federalną w tych obszarach.

Sędzia Antoni M. Kennedy napisał w imieniu większości: „Ale państwo nie może prowadzić polityki podważającej prawo federalne”.

Od tego czasu skład sądu zmienił się, a urzędnicy w Teksasie mają nadzieję, że obecni sędziowie zmienią równowagę sił między rządem federalnym a stanami w sprawie imigracji.

Zezwalając na wejście prawa w życie, Sąd Najwyższy, przynajmniej ze strony Teksasu, napisał do sędziego Sotomayora.

„Trybunał rzuca zielone światło na ustawę, która wywraca wieloletnią równowagę sił między stanami federalnymi i sieje zamieszanie, będąc jedynym sądem, który ocenia to prawo jako niezgodne z konstytucją” – napisał.

W Wniosek Sądu Najwyższegow Teksasie swoje prawo znacząco różniło się od prawa obowiązującego w Arizonie. Jeśli jednak sędziowie się z tym nie zgodzili, we wniosku napisano: „Arizona jest niezgodna zarówno z tekstem, strukturą i historią, jak i z ustawą i konstytucją”.

Sędzia David A. Ezrafederalnego sądu rejonowego w Austin w zeszłym miesiącu Wydano nakaz wstępny Zablokowanie prawa stanu Teksas, jak twierdzą powodowie, prawdopodobnie przeważy z kilku powodów. „Ponad wiek spraw Sądu Najwyższego” – dodał – „dał rządowi federalnemu dominującą rolę w rozwiązaniu problemu imigracji”.

Sędzia Ezra, mianowany przez prezydenta Ronalda Reagana, odrzucił argument Teksasu, jakoby jego prawo było autoryzowane na mocy postanowienia Konstytucji zabraniającego angażowania się w wojnę „w przypadku rzeczywistej inwazji lub bezpośredniego niebezpieczeństwa, jeśli nie dopuszczano zwłoki”.

Podał trzy powody. Nieautoryzowana imigracja, stwierdził, nie jest inwazją. Egzekwowanie prawa stanowego nie wiąże się z wojną. Nawet jeśli obie rzeczy są prawdą, Teksas musi „przestrzegać zarządzeń federalnych”.

Teksas zwrócił się do Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych dla Piątego Okręgu o zablokowanie orzeczenia sędziego Ezry i umożliwienie wejścia w życie prawa do czasu rozpatrzenia apelacji. Podzielony skład trzech sędziów Sądu Apelacyjnego Zrobił to niemal natychmiast, bez podania powodów. Rozpatrzenie apelacji zaplanowano na 3 kwietnia.

Panel dał składającym petycję tydzień na zwrócenie się o pomoc do Sądu Najwyższego. Po złożeniu przez powodów pilnych wniosków sędzia nadzorujący Piątego Okręgu Samuel A. Alito Jr. przedłużył tymczasowe zawieszenie sądu apelacyjnego, aby umożliwić sędziom rozpatrzenie sprawy.

W Pilne zastosowanie zarządzaniaProkurator Generalny Elżbieta B. Preloger napisał, że prawo Teksasu „zakłóca zdolność narodu do mówienia jednym głosem w sprawach międzynarodowych” i „znacząco wpłynie na stosunki Stanów Zjednoczonych z Meksykiem”.

Dodał, że ustawodawstwo „fundamentalnie zdestabilizuje federalny reżim imigracyjny, umożliwiając jednemu stanowi podejmowanie jednostronnych decyzji dotyczących nielegalnego wjazdu i wydalenia”.

W odpowiadaniuTeksas ma „suwerenne prawo do obrony przed brutalnymi ponadnarodowymi kartelami, które zalewają stan fentanylem, bronią i wszelkimi formami brutalności” – stwierdził.

W styczniu Sąd Najwyższy rozpatrzył kolejny pilny wniosek administracji Bidena Władze federalne na to pozwoliły Przecięcie lub usunięcie fragmentów bariery z drutu kolczastego wzdłuż granicy z Meksykiem, którą Teksas wzniósł, aby uniemożliwić imigrantom przedostawanie się do stanu.

Jednak orzeczenie to, większością 5 do 4, było jedynie tymczasowym zwycięstwem administracji.

Wtorkowe orzeczenie również miało charakter tymczasowy. Jednak sędzia Sotomayor napisał, że zawiera poważne błędy.

„Trybunał stoi przed stanowym prawem imigracyjnym, które zmieniłoby równowagę sił na granicy i miałoby zmieniające życie konsekwencje dla osób niebędących obywatelami Teksasu” – napisał: „Piąty obwód nie rozpatrzył jeszcze swojej sprawy, chociaż wydał orzeczenie prawo, które – stosunki zagraniczne, bezpieczeństwo narodowe, równowaga sił w państwie federalnym oraz „karny nakaz administracyjny, który powoduje maksymalne zakłócenie życia osób niebędących obywatelami kraju. Sąd nie powinien pozwalać na taką sytuację”.