Jak odkrył, John Wenner, współzałożyciel magazynu Rolling Stone, został usunięty z zarządu Fundacji Rock and Roll Hall of Fame, a dzień później w „The New York Times” ukazał się wywiad z nim. Jego komentarze były powszechnie krytykowane jako seksistowskie i rasistowskie.
Fundacja, która wprowadza artystów do galerii sław i jest organizacją stojącą za utworzeniem stowarzyszonego z nią muzeum w Cleveland, ogłosiła to w krótkim oświadczeniu opublikowanym w sobotę.
„Jon Wenner został usunięty z zarządu Fundacji Rock and Roll Hall of Fame” – czytamy w oświadczeniu. Joel Beresman, prezes i dyrektor naczelny fundacji, po rozmowie telefonicznej odmówił dalszych komentarzy.
Ale pan. Zwolnienie Wennera nastąpiło po opublikowanym w piątek wywiadzie dla The Times i zbiegło się w czasie z wydaniem jego nowej książki „The Masters”, będącej zbiorem jego trwających od kilkudziesięciu lat wywiadów z legendami rocka, takimi jak Bob Dylan, Mick Jagger i John. Lennon, Bruce Springsteen i Bono – wszyscy byli biali i płci męskiej.
W wywiadzie David Marchese z „The Times” zapytał 77-letniego Wennera, dlaczego w książce nie ma kobiet ani osób kolorowych.
O kobietach, Panie. Wenner stwierdził, że „żaden z nich nie był wystarczająco jasny na tym poziomie intelektualnym” i zauważył, że Joni Mitchell „nie była filozofem rock’n’rolla”.
Jego reakcja na artystów kolorowych była mniej bezpośrednia. „Czarni artyści – wiesz, Stevie Wonder, geniusz, prawda?” powiedział. Kiedy używasz słowa „mistrzowie”, myślę, że użycie tego słowa jest niewłaściwe. Może Marvin Gaye albo Curtis Mayfield? To znaczy, nie są narażeni na ten poziom.
Pan. Komentarze Wennera wywołały natychmiastową reakcję, a jego cytaty zostały wyszydzone w mediach społecznościowych, a Mr. Wyszła na jaw wcześniejsza krytyka relacji „Rolling Stone” na temat artystek pod rządami Wennera. Joe Hagen, który w 2017 roku napisał zjadliwą biografię pana Wennera zatytułowaną „Sticky Fingers”, zacytował krytyczkę feministyczną Ellen Willis, która krytykowała magazyn w 1970 roku.Okrutna mizoginia.”
O komentarz poprosiliśmy w sobotni wieczór p. Wenner nie odpowiedział natychmiast.
Pan. Wenner napisał w 1967 roku, że krytyk muzyczny Ralph J. Wraz z Gleasonem założył magazyn Rolling Stone i uczynił go najważniejszym magazynem muzycznym swoich czasów, zawierającym szczegółowe opisy muzyki rockowej, polityki i bieżących wydarzeń. Hunter S. Napisane przez gwiazdy ruchu „Nowe Dziennikarstwo” lat 60. i 70., takie jak Thompson. Pan. Śmierć Gleasona w 1975 r.
Pan. Wenner sprzedał magazyn w wyniku serii transakcji sfinalizowanych w 2020 r., a oficjalnie odszedł w 2019 r. W zeszłym roku wydał pamiętnik „Like a Rolling Stone”.
Pan. Wenner był także członkiem grupy dyrektorów zajmujących się muzyką i mediami, która w 1983 r. założyła Fundację Rock & Roll Hall of Fame i powołała jej pierwsze zajęcia w 1986 r.; Towarzyszące muzeum w Cleveland zostało otwarte w 1995 roku. samego Wennera Dodano w 2004 roku nieaktywny.
Rock Hall był krytykowany za nieliczną liczbę kobiet i artystów z mniejszości wprowadzonych na przestrzeni lat. Według jednego z badaczy do 2019 r 7,7 proc Wśród osób znajdujących się na sali były kobiety. Niektórzy krytycy pochwalili jednak ostatnie zmiany i dodanie Kate Bush, Sheryl Crow i Missy Elliott do nowej klasy wraz z Georgem Michaelem, Williem Nelsonem, Rage Against the Machine i Spinners.
„Totalna praktyka zombie. Nieprzepraszający analityk. Webman. Typowy fanatyk piwa. Introwertyk. Pisarz”.