„Dame Olivia Newton-John zmarła dziś rano na swojej farmie w południowej Kalifornii w otoczeniu rodziny i przyjaciół. Prosimy wszystkich o poszanowanie prywatności rodziny w tym trudnym czasie” – napisał w oświadczeniu jej mąż John Easterling. Na zweryfikowanym koncie piosenkarza na Instagramie. „Olivia od ponad 30 lat jest symbolem sukcesu i nadziei, dzieląc swoją podróż z rakiem piersi”.
Dzięki serii hitów country i soft-rocka Newton-John był już popularnym piosenkarzem pod koniec lat 70. XX wieku. Jednak jej występ u boku Johna Travolty w Grease z 1978 roku, jednym z najpopularniejszych musicali filmowych wszech czasów, wyniósł ją na nowy poziom.
Chociaż miała niewielkie doświadczenie aktorskie (w momencie kręcenia skończyła 29 lat), Newton-John dał nieśmiertelny występ jako Sandy, słodka australijska uczennica transferowa, która zakochuje się w alfa Grey Travolty Dannym w południowej Kalifornii w szkole średniej w Południowej Kalifornii. 1950.
Ich ekranowa chemia jako niedopasowane gołąbki, które przechodzą akrobacje w ostatnim akcie, aby zdobyć nawzajem serca – ona porzuca swoje postrzępione ubrania na rzecz obcasów, skóry, spandexu i papierosa – zakotwiczyła film i skłoniła wielu fanów do ponownego odwiedzenia go.
Newton-John zaśpiewała w trzech największych przebojach filmu: duetach „Jesteś tym, którego chcę” i „Summer Nights” z Travoltą oraz jej hipnotyzującym singlu „Hopeless Devoted to You”.
Newton-John nagrała swój pierwszy singiel w Anglii w 1966 roku i odniosła pewien międzynarodowy sukces, ale pozostała w dużej mierze nieznana amerykańskiej publiczności do 1973 roku, kiedy „Let Me Be There” znalazło się w pierwszej dziesiątce list przebojów dla dorosłych i muzyki współczesnej. Wykresy.
Następnie znalazły się hity numer 1 Easy Listening, w tym „I Honestly Love You”, „Have You Never Been Mellow” i „Please Mr. Please”.
Potem przyszedł czas na „Grease”, który stał się najbardziej dochodowym filmem 1978 roku i trwałym fenomenem kulturowym.
Film dał Newtonowi-Johnowi okazję do zmiany ponurego wyglądu. Na okładce jej kolejnego albumu „Totally Hot” piosenkarka nosiła czarną skórę, a jej piosenki miały ostrzejsze, współczesne brzmienie popu.
Jej sukces śpiewu
W 1981 roku posunął swoją nową, charyzmatyczną osobowość o krok dalej, wydając „Physical”, taneczny numer z sugestywnymi tekstami, takimi jak „Nie ma o czym rozmawiać, tylko być poziomym”. Zakazany przez kilka stacji radiowych, stał się jego największym hitem, spędzając 10 tygodni na liście Billboard Hot 100.
Wystąpił także w kilku wysokobudżetowych filmach, w tym w musicalu fantasy „Xanadu” w swojej ostatniej roli na ekranie u boku legendy Hollywood Gene’a Kelly’ego. Film zbombardował, ale jego ścieżka dźwiękowa dobrze się sprzedała, a „Magic” stał się hitem nr 1.
W 1983 roku ponownie połączyła siły z Travoltą, by stworzyć romantyczną komedię-fantazję zatytułowaną „Dwa w swoim rodzaju”, ale nie udało się jej ponownie rozpalić iskry „Grease”.
Newton-John zdobył cztery nagrody Grammy i sprzedał ponad 100 milionów albumów w ciągu długiej kariery.
„Miałem wiele koncertów w muzyce. Kiedy zaczynałem, miałem country, a potem wpadłem w pop” – powiedział CNN. „Miałem tak wiele piosenek jak 'Xanadu’ i 'Grease’. Czuję się bardzo wdzięczny, że mam tak ogromny repertuar do wyboru.”
Pokonywanie smutku
Ale Newton-John stanął w obliczu swoich kłopotów i tragedii. Jej diagnoza raka piersi zmusiła ją do odroczenia i odwołania kilku wycieczek.
„Bardzo trudno jest z tym żyć” – powiedział Larry’emu Kingowi z CNN w 2006 roku. „To prawdopodobnie najtrudniejsza rzecz, przez jaką kiedykolwiek przeszłam, a przeszłam wiele”. Chociaż jej profil kariery wyblakł w jej późniejszych latach, Newton-John nigdy nie przestał nagrywać i występować. Jej najważniejsze atrakcje to gościnny występ w „Glee”, długoletnia rezydencja „Summer Nights” w Flamingo Las Vegas oraz przebój klubu tanecznego „You Have to Believe”, nagrany z córką Khloe.
„Uwielbiam śpiewać i wiem jak” – powiedziała CNN w 2017 roku. „Robię to od 15 roku życia, więc to jest moje życie. Czuję się bardzo wdzięczny, że nadal mogę to robić. Ludzie nadal przychodzą do mnie”.
„Totalna praktyka zombie. Nieprzepraszający analityk. Webman. Typowy fanatyk piwa. Introwertyk. Pisarz”.