Rangersi rywalizują z D-Backami o pierwszy tytuł World Series dla tej serii

To przypieczętowało dla nich tytuł.

W środę w piątym meczu World Series Rangersi pokonali słabszą drużynę Arizona Diamondbacks 5:0 na oczach wyprzedanej publiczności Chase Field i zdobyli swoje pierwsze mistrzostwo w 63-letniej historii serii. Nathan Ewaldi w dalszym ciągu trzymał się z dala od kłopotów, w jakiś sposób dorównując dominującemu Jackowi Galenowi sześcioma rundami bez punktów. Atak Rangersów nastąpił pod koniec meczu, zdobywając serię w siódmym secie, kończąc bez zwycięstwa Galena i dodając cztery runy w dziewiątym.

Najlepszy sezon posezonowy w historii Rangersów zakończył się jedenastym zwycięstwem wyjazdowym z rzędu. Żadna drużyna nie wygrała nigdy więcej niż osiem rund play-off.

Corey Seager został wybrany MVP World Series, stając się zaledwie czwartym graczem, który dwukrotnie zdobył ten zaszczyt od czasu przyznania nagrody po raz pierwszy w 1955 roku. Seager, który zdobył go w 2020 roku z Los Angeles Dodgers, dołącza do Sandy Koufax, Boba Gibsona i innych. Reggiego Jacksona.

Rangersi są trzecią drużyną w historii baseballu, która wygrała World Series w ciągu dwóch sezonów po przegraniu ponad 100 meczów, dołączając do New York Mets z 1969 r. i Boston Braves z 1914 r.

„Wszystko, na co kiedykolwiek pracowałem, skupiało się na tej chwili” – powiedział drugi bazowy Marcus Siemian, którego dwa home runy w dziewiątym miejscu przypieczętowały zwycięstwo Rangersów. „Galen był dziś niewiarygodny. Ale daliśmy radę. Kiedy Corey dostał pierwszy cios, wszyscy nie spali. Miotanie było niewiarygodne”.

Teksas przegrał 102 mecze w 2021 roku i odpowiedział, wydając łącznie 500 milionów dolarów na Sear i kolejny sezon poza sezonem. Rok później Rangersi zwiększyli swoją rotację – pozyskali Jacoba deGroma, Ewalda i Andrew Heaneya – i zwolnili ze stanowiska menadżera trzykrotnego mistrza Bruce’a Bochy’ego.

Bochy został szóstym menadżerem z czterema lub więcej tytułami World Series, dołączając do Joe McCarthy’ego (7), Caseya Stengela (7), Connie Mack (5), Joe Torre (4) i Waltera Alstona (4). Jego stała obecność była nieoceniona dla zespołu, który stawiał czoła ciągłym przeciwnościom losu.

Rangersi byli nękani kontuzjami w całym składzie, a cały personel rzucający cierpiał w miarę postępu sezonu. Paradoks dopadł ich późno. Rangersi przegrali osiem meczów z rzędu w połowie sierpnia i sześć z pierwszych siedmiu na początku września. Przegrali w finale sezonu zasadniczego w Seattle, oddając American League West na rzecz Houston Astros i zamiast tego w rundzie z dziką kartą zostali zmuszeni do gry z bullpenem z krótką ręką.

Wtedy ujawniła się ich wytrwałość.

Rangersi odpowiedzieli zwycięstwem siedem meczów z rzędu po sezonie, eliminując 99 zwycięstw Tampa Bay Rays i 101 zwycięstw Baltimore Orioles i objęli prowadzenie 2:0 nad broniącym tytułu Astrosem. Kiedy przegrali trzy mecze z rzędu u siebie w American League Championship Series, odpowiedzieli wygrywając kolejne mecze wyjazdowe w Houston, zdobywając swój pierwszy medal od rozczarowującego World Series w 2011 roku.

Kiedy w dziewiątej rundzie pierwszego meczu World Series tracili do Diamondbacks dwa runy, odrobili straty i wyrównali wynik po home runie Seagera i w dogrywkach, home runie Adolisa Garcii. A kiedy w trzecim meczu przegrali Maxa Scherzera (skurcze pleców) i Garcię (naciągnięcie ukośne), odpowiedzieli jednym z najbardziej dominujących występów w meczu czwartym, zdobywając 10 runów w trzeciej rundzie, a każdy z nich miał dwa outy.

Gra 5 dodatkowo pokazała ich moxie. Diamondbacks dodali co najmniej jednego baserunnera w każdej z pierwszych pięciu rund, ale Ewaldi wydostał się z jamu, w tym z jednym z załadowanymi bazami w piątej rundzie, utrzymując grę bez punktów, aż atak Rangersów w końcu przebił się przeciwko Galenowi. Siódmy. Seager jednym uderzeniem poprowadził do pustej trzeciej bazy. Evan Carter, debiutant, gra podwójnie na prawym skrzydle. A Mitch Carver trzymał Rangersów na szachownicy, stojąc samotnie pośrodku.

„Tylko żartowałem: nie wiem, ile królików jest w moim kapeluszu” – powiedział Ewaldi, który został pierwszym miotaczem, który wygrał cztery starty w szosie w jednym sezonie. „Nie spisałem się dzisiaj najlepiej w ataku na strefę. Ale nasza obrona znów była niesamowita”.

Rangersi otworzyli spotkanie czterema runami w dziewiątym secie. Jonah Heim zdobył piłkę, która prześlizgnęła się pod rękawicę Aleca Thomasa i zdobył dwa runy, a Siemian zdobył dwa runy homerem, co stanowiło pasujący koniec ekscytującej passy Rangersów w mistrzostwach.